- κακορ(ρ)ίζικος
- η и ιά, ο1) несчастный, злополучный; 2) жалкий, убогий; 3) строптивый, своенравный, трудный; неуживчивый
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
κακοριζικιά — και κακορ[ρ]ιζικιά η (Μ κακορ(ρ)ιζικιά) [κακορ(ρ)ίζικος] ατυχία, δυστυχία, γρουσουζιά, αθλιότητα, μιζέρια νεοελλ. στρυφνότητα χαρακτήρα, δυστροπία, ιδιοτροπία μσν. κακούργημα … Dictionary of Greek
κακορίζικος — και κακορρίζικος η, ο (Μ κακορ(ρ)ίζικος, η, ον) 1. αυτός που έχει κακό ριζικό, κακότυχος, άτυχος, δυστυχής 2. δύστροπος, στριμμένος, ανάποδος 3. μάταιος («ω κακοριζικότατες ελπίδες τών ανθρώπω», Ερωφ.) νεοελλ. ελαττωματικός από τη γέννηση ή την… … Dictionary of Greek